Planet Zoo (PC) | |||
Items:Spelconcepten:Speeltips: | |||
Items:Spelconcepten:Speeltips: |
 Seychellenreuzenschildpad (Aldabrachelys Gigantea)Type: verblijfsdier Status: Spelniveau: voor de Goeiedag! Ik ben een mannetjes-Seychellenreuzenschildpad en ik heet Bornani. Wij zijn reuzenschildpadden en leven op Aldabra - dat is een eiland, een atol om precies te zijn, dat zéér afgelegen ligt, zelfs van de andere Seychellen-eilanden, waar Aldabra theoretisch deel van uitmaakt. Wij zijn de Overlevenden van de slachting van enkele eeuwen geleden. Zie je, vroeger leefden er op de andere Seychellen-eilanden ook Reuzenschildpadden. De matrozen die langs die eilanden vaarden, namen onze collega's mee op hun schip. Reuzenschildpadden waren niet alleen relatief makkelijk te vangen, maar bovendien bleven ze héél lang in leven tijdens de zeereis... dat is, lang leven om uiteindelijk geslacht te worden en de bemanning van vers vlees te voorzien. Dat wij niet uitgeroeid werden, hebben we te danken aan Aldabra's geïsoleerde ligging. Het atol lag zó ver van zeevaartroutes dat vele kapiteins niet bereid waren, de omweg te maken. Wij Reuzenschildpadden leven gewoonlijk in ons ééntje, al tolereren we elkaar wel. Alleen in de paartijd worden wij mannetjes weleens agressief tegenover elkaar. Wat valt het meest op aan een Schildpad? Het schild, inderdaad. Dat schild is gemaakt van keratine (dat is dezelfde stof als die waarvan jullie haren en nagels gemaakt zijn), en het komt in grofweg twee vormen voor. Sommigen van ons hebben een koepelvormig schild, wat hen toelaat hun nek omlaag te brengen en zo van de grond te eten. Anderen hebben een plat schild en kunnen hun nek omhoog steken, waardoor ze hoger gelegen voedselbronnen kunnen aanspreken. Onze kop steekt verder uit ons schild dan bij onze kleinere collega's uit andere gebieden. Dat heeft als voordeel dat we onze nek beter kunnen uitstrekken om te eten, maar het nadeel is, dat we onze kop niet meer in het schild kunnen terugtrekken. Op Aldabra was dat geen probleem, want we hadden er geen natuurlijke vijanden. Op Aldabra is er echter weinig begroeiing (lees: voedsel) aanwezig, en dat heeft van ons een menu-aanpassing gevergd. Naast planten eten we zowat alles. De beroemde David Attenborough schreef dat we tenten omverlopen in de hoop iets eetbaars te vinden, en daarbij weleens in de tenten zelf durven bijten. We doen ook aan "post-mortem kannibalisme": als iemand van ons sterft, eten we van zijn/haar lijk. In Planet Zoo stellen we weinig eisen. Bezoekers mogen zelfs in ons Verblijf komen. Dat heeft als nadeel dat we er soms stress van krijgen - Bezoekers in ons Verblijf is dan ook meer iets voor gevorderde spelers. Voor de rest doen we het goed, al zit er wel degelijk een addertje onder het gras: we kunnen heel oud worden, maar daardoor duurt het lang eer we jongen krijgen, en het duurt lang eer ze opgroeien. Als je op zoek bent naar Dieren die je in grote getale in de vrije natuur kan uitzetten, wel, dan adopteer je beter een andere Diersoort. Maar als je op zoek bent naar Dieren die de Bezoekers aantrekken, daarbij weinig verzorging vragen en lang in je Zoo zullen blijven: grijp je kans en adopteer ons!
Wist je dat... ... van alle Reuzenschildpad-eieren slechts 30 tot 50 procent effectief uitkomt, zelfs in gevangenschap? De broedtemperatuur heeft ook invloed op het geslacht van de nakomelingen: als het wat frisser is, worden er meer mannetjes geboren; bij een hogere temperatuur meer vrouwtjes. | ||