Syndroom van Godot

TWEE BELANGRIJKE DISCLAIMERS:

Deze webpagina is alleen bedoeld als kennismaking. Ik ben geen dokter. Als je zelf met ziekte en handicap te maken krijgt, ga dan te rade bij een arts.
Ik doe mijn best om mijn informatie uit betrouwbare bronnen te halen. Niettegenstaande is het altijd mogelijk dat er ergens een fout insluipt. Als je een fout vindt, mag je mij dat steeds laten weten.

De stoornis

Het syndroom van Godot (eigenlijk geen echt medisch syndroom) is een angststoornis. De patiënt heeft een obsessionele angst voor gebeurtenissen in de nabije toekomst. Dikwijls gaan ze dan allerlei vragen telkens opnieuw stellen. Ik heb iemand met Godot gekend; ze vroeg steeds opnieuw of haar man haar wel ging komen bezoeken.

Dat dit soms spanningen met de mensen uit de omgeving oplevert is duidelijk. Het is zeer vermoeiend voor mensen om steeds maar weer dezelfde vraag te moeten aanhoren en sommigen worden dan ook boos op de patiënt.

Oorzaak - verschijnen

Het Godotsyndroom is een typisch verschijnsel bij dementie: aangezien het kortetermijngeheugen van deze mensen dikwijls heel slecht is, vergeten ze wat ze net gevraagd hebben en stellen ze dus voortdurend dezelfde vraag. Deze angstoornis kan echter ook buiten dementie optreden. Angst kan soms ontsporen tot een obsessie, en dan kan Godot op de proppen komen.

Hoe worden mensen met Godot geholpen?

Als Godot deel uitmaakt van dementie is er helaas weinig aan te doen - je kunt stellen dat iemand met dementie grotere problemen heeft dan Godot. Bij een angststoornis lijkt de oplossing simpel: neem de angst weg! In realiteit is dit niet altijd even eenvoudig, maar medicatie en eventueel ook psychotherapie kunnen helpen.

Hoe reageer je het best op iemand met Godot?

Moet je telkens antwoord geven of de persoon gewoon negeren? Dit is geen gemakkelijke vraag. Antwoord geven schijnt zinloos te zijn, omdat de patiënt zo meteen toch opnieuw de vraag zal stellen.

Het is belangrijk dat men zich voor ogen houdt dat men de patiënt helaas weinig kan helpen op de lange termijn. Wat men wel kan doen, is proberen de patiënt op dit moment gerust te stellen. Dit doet men het best door gewoon rustig te antwoorden. Dit is niet gemakkelijk vol te houden in de praktijk, maar boos worden of zich opwinden zal in ieder geval geen resultaat opleveren.

Met dank aan Dr. J. Van Dorpe voor informatie.

Terug naar de lijst met Handicaps