Leven met een Handicap

Handicap-menu




Handicap-menu

Items:"Extra's":

Gehandicapte kinderen en onderwijs: vroeger en nu

Vroeger hebben de ouders dikwijls om speciaal onderwijs voor hun gehandicapte kroost gevraagd, omdat ze heel goed merkten dat zoonlief/dochterlief niet goed kon meedraaien in het gewone onderwijs. Maar tegenwoordig is er een omgekeerde tendens: ouders willen meer en meer "normaal" onderwijs voor hun kindjes, handicap of geen handicap.

Dit heeft te maken met het feit dat een handicap vandaag de dag meer bespreekbaar is dan vroeger. Terwijl mensen met een handicap in het begin en midden van vorige eeuw nog dikwijls "verstopt" werden, eisen de ouders van vandaag meer en meer dat hun kind aanvaard wordt zoals hij/zij is.

Een gezonde ontwikkeling? Voor het kind wel. Maar dat is niet altijd haalbaar: soms ís het gewoon onderwijs gewoon te moeilijk voor een kindje met een beperking. Of soms heeft het kind in kwestie zoveel individuele aandacht nodig, dat één leerkracht niet genoeg is. Het grote probleem is, dat de ouders dit soms niet willen aanvaarden.

Enkele jaren geleden zag ik een reportage op de Nederlandse televisie over twee meisjes met het Downsyndroom. Het ene meisje ging naar een gewone school, het andere naar een speciale school. Ze waren allebei heel gelukkig.

Dus wat is nu het beste? Hierop bestaat gewoon geen passend antwoord, vind ik. Geen twee kinderen zijn gelijk.
Wat wel heel belangrijk is, is volgens mijn bescheiden mening:
  • dat zoveel mogelijk gekozen kan worden voor wat het beste is voor het kind;
  • dat, als het kind in het gewoon onderwijs kan, dit kan gebeuren op een manier waarbij *ieder* kind in de klas de aandacht krijgt die hij/zij nodig heeft.
Nog steeds is het Buitengewoon Onderwijs ontoereikend: er is wel lager en middelbaar onderwijs, maar echte hogescholen zijn er nog niet. Met als gevolg dat vandaag de dag vele mensen met een handicap wel willen verder studeren, maar het in de praktijk niet kunnen - om praktische redenen...

Terug naar de Portaalsite